توضیحات
مخمر زنده
منشاء :
مخمر زنده ساکارومایسس سرویسیه سویه Sc47
شکل ظاهر :
اکتی ساف به صورت میکروگرانول های کرم رنگ می باشد.
میزان مصرف پیشنهادی :
طیور(گوشتی ، تخمگذار و مادر) : ا کیلوگرم / تن خوراک
آبزیان ( ماهی و میگو ) : ا کیلوگرم / تن خوراک
خرگوش : 5/1 – 5/0 کیلوگرم / تن خوراک
مدت پایداری :
تحت شرایط معمول، دمای اتاق و در جای خشک تا 12 ماه پایداری محصول در دمای پلت ( 83 درجه سانتی گراد)
ترکیب:
اکتی ساف (بایوساف سابق) حاوی حداقل 8 میلیارد سلول زنده مخمر به ازای هر گرم از محصول می باشد و اولین مخمر زندهء ساکارومایسس سرویسیه (سویه Sc47) که شرکت لزافر فرانسه در اتحادیه اروپا به ثبت رسانده است.
اکتی ساف تنها مخمر زنده ای می باشد که برای مصرف در 11 گونه مختلف دامی در اتحادیه اروپا به ثبت رسیده است.
مکانیسم عمل در نشخوارکنندگان :
اکسیژن برای اکثر میکروارگانیسم های شکمبه سمی بوده و مانع رشد تجزیه بی هوازی باکتریایی الیاف، کاهش تدریجی متابولیسمی شکمبه و در نتیجه موجب هضم اندک الیاف موجود در خوراک می گردد. این عمل بیشتر در زمان استفاده از جیره های غنی از پروتئین و کربوهیدرات های قابل تخمیر( مصرف بالای کنسانتره ) روی می دهد.
ثابت بودن pH (اسیدیته) و یا نوسانات اندک آن با کمترین میزان اکسیژن شکمبه، دو عامل مهم تعیین کننده فعالیت جمعیت میکروبی شکمبه می باشند. در چنین شرایطی نقش کلیدی اکتی ساف در حفظ شرایط مطلوب برای فعالیت جمعیت میکروبی شکمبه چشمگیر می باشد.
مخمرهای زنده (اکتی ساف) با عمل تنفس، اکسیژن آزاد موجود در شکمبه را مصرف نموده و محیط بی هوازی که برای متابولیسم شکمبه مناسب است را مهیا می سازد. اکتی ساف با کاهش اکسیژن موجود در شکمبه به میزان 10 برابر، شرایط بهینه ای را جهت عملکرد میکروارگانیسم های شکمبه فراهم نموده و موجب افزایش فعالیت جمعیت میکروبی می گردد. بهبود عملکرد جمعیت میکروبی شکمبه باعث هضم بهتر نشاسته و سلولز و در نتیجه مصرف کارآمد تر مواد مغذی جیره و افزایش تولید اسید های چرب فرار می گردد، که این امر انرژی بیشتری را برای فعالیت ماهیچه ها و غدد پستانی دام فراهم نموده و در نتیجه موجب افزایش تولید شیر می شود. از طرفی با افزایش تولید پروپیونات و استات شده که به ترتیب موجب بهبود تولید شیر و چربی شیر می گردد.
اکتی ساف متعاقباً باعث بالا رفتن توده میکروبی و در نتیجه افزایش سنتز پروتئین میکروبی (B C P) شده که با بر طرف نمودن احتیاجات اسید های آمینه، موجب تولید گوشت با کیفیت تر و افزایش پروتئین شیر می گردد. اکتی ساف با تحریک باکتری های مصرف کننده لاکتات بطور ویژه از تشکیل اسید لاکتیک جلوگیری نموده و در نتیجه موجب کاهش خطر اسیدوز بخصوص اسیدوز تحت بالینی می گردد.
مقدار مصرف اکتی ساف
(بایوساف سابق) (گرم/راس/روز) |
مقدار مصرف کنسانتره
(کیلوگرم/راس/روز) |
نوع دام |
3 | 2-5/1 | گوساله |
5 | 7-4/3 | تلیسه |
5 | 10-8 | گاو کم شیر |
7 | 13-10 | گاو پر شیر |
10 | 17-14 | گاو ممتاز |
5 | 7-4/3 | گاو پرواری |
3 | —- | گوسفند و بز |
5 | —- | اسب |
مکانیسم عمل در تک معده ای ها :
اکتی ساف موجب تقویت سیستم ایمنی از طریق توسعهء گیرنده های ایمنی زا می گردد:
افزایش وزن و اندازهء دستگاه رتیکولواندوتلیال
(این دستگاه شامل یک شبکهء وسیع از سلول های بدنی است که با یاخته سازی، تشکیل صفرا و بلع مواد خارجی در ارتباط است. این دستگاه شامل یاخته های مغزاستخوان، لنف، طحال و کبد است.)
تحریک عمل بیگانه خواری
افزایش سطوح ایمنوگلوبولین ( IgA) A در اندام های گوارشی
جذب سموم و خارج نمودن آنها از سیستم گوارش
اکتی ساف سبب تحریک و رشد بهتر پرزهای دستگاه گوارشی گشته و باعث بهبود فعالیت آنزیم های ساکاراز، لاکتاز و مالتاز می گردد. از طرفی این محصول موجب تولید ویتامین های خانوادهء B شده و باعث افزایش سنتز پروتئین میکروبی، در نتیجه جذب و بالانس مناسبی از اسیدهای آمینه می گردد.
مخمر ساکارومایسیس سرویسیه به کمک دیواره سلولی خود که دارای مانان و گلوکان است، مانان الیگوساکارید تولید می کند. از طرفی باکتری های بیماریزا عموما” از طریق ترکیبی به نام لکتین به دیواره پوششی روده متصل می شوند. مانان الیگوساکاریدها با اتصال به لکتین سطح باکتری های بیماریزا، از اتصال آنها به دیواره روده جلوگیری کرده و بدین ترتیب آنها را از بدن دفع می کنند. این مخمر با کنترل جمعیت میکروبی روده، مانع از اختلالات هضمی و موجب کاهش رطوبت بستر می گردد و با بهبود کیفیت بستر،موجب محدود نمودن خطر آلودگی های باکتریایی می شود.
تمامی موارد فوق سبب بهبود و افزایش کارایی خوراک و در نتیجه بهبود عملکرد گله ( افزایش وزن روزانه، افزایش متوسط وزن، کاهش ضریب تبدیل و …)و در نهایت کاهش تلفات می گردد. مخمر اکتی ساف موجب افزایش معنی دار تولید روزانهء تخم مرغ و پررنگ شدن رنگ زرده می گردد. همچنین این محصول سبب بالا رفتن مقاومت موجود زنده در زمان استرس (دمایی، محیطی و …) می شود.