دستيابی به پتانسيل واقعی گله با استفاده توام واكسن زنده نوبيليس رئو 1133 و واكسن كشته رئو

برنامه واكسيناسيون مناسب جهت رسيدن به ايمنی مؤثر

رئو ويروس

انواع مختلف بيماری:

رئو ويروس ها ممكن است بيماريهای زير را در طيور ايجاد نمايند:

.  تنوسينوويت (آرتريت ويروسی)

.  سندروم عدم جذب

.  اسهال و اختلال رشد

.  نكروز انتهای استخوان ران

.  سندروم پرنده های رنگ پريده

. لنگش

.  سركوب ايمنی

رئو ویروس

سطوح بالای آنتی بادی مادری برای ايجاد ايمنی زودهنگام در جوجه های جوان

ضرورت وجود ايمنی اوليه در جوجه ها:

بوسیله واکسیناسیون اولیه با واکسن زنده و سپس واکسن کشته رئو تیتر بالاتری ایجاد میشود.

ايمنی حداكثر:

آزمايش چالش:

جوجه های اس پی اف سه هفته با شش نوع واكسن رئوويروس روغنی مختلف بصورت تزريق عضلانی واكسينه شدند.

چهار هفته پس از واكسيناسيون درگيری بوسيله تلقيح در كف پنجه پا با سويه های رئوويروس مختلف صورت گرفت.

درصد ايمنی و شاخص درگيری از 0-4 در نظر گرفته شد.

تست های آزمايشگاهي :

يك گروه گله مادر در 6 هفتگی با واكسن زنده نوبيليس رئو و در 18 هفتگی با واكسن نوبيليس رئو كشته واكسينه شدند.

گروه ديگر گله مادر تنها با واكسن كشته نوبيليس رئو در 18 هفتگی واكسينه شدند.

نتيجه:

در گله های مادری كه با واكسن زنده نوبيليس رئو 1133 واكسينه شدند واكسن كشته نوبيليس رئو ايجاد تيترهای آنتی بادی يكنواخت تر و بالاتر و در ضمن طولانی مدت تر در مقايسه با گله هايی كه با واكسن زنده واكسينه نشده بودند ايجاد می نمايد.

نتيجه:

نوبيليس رئو روغنی در برابر درگيری رئوويروسی بهترين ايمنی را ايجاد می نمايد.

رشد بيشتر، سوددهی بيشتر

رشد بهتر

آزمايش های بالينی:

• جوجه های توليد شده از گله های مادری كه با واكسن روغنی نوبيليس  رئو واكسينه شده بودند (در سن 20-22 هفتگی) در يكروزگی با سويه رئو ويروس 1733 و 2408 چالش گرديدند.
• هر دو سويه 1733 و 2408 قادر به ايجاد كاهش رشد در جوجه ها می باشند.
• در 14 روزگی وزن كشی انجام شد.

نتيجه:

آنتی بادی های مادری كه پس از تزريق واكسن كشته نوبيليس رئو بصورت غير فعال به جوجه ها منتقل می گردند از كاهش رشد جلوگيری می نمايند.

سوددهی بهتر:

آزمايش فارمی:

• يك گروه گله گوشتی 16100 قطعه ای از گله مادری كه واكسن رئو دريافت نكرده است.
• گروه ديگر گله گوشتی 21200 قطعه ای از گله مادری كه واكسن رئو دريافت كرده است(واكسن زنده نوبيليس رئو 1133 در 9 هفتگی و واكسن روغنی نوبيليس رئو 18 هفتگی).
• گله های مادر و نيز جوجه های گوشتی در سنين يكسان مورد بررسی قرار گرفتند.

نتيجه:

جوجه های گوشتی حاصل از گله مادری كه واكسن رئو دريافت كرده بودند در مقايسه با جوجه های گوشتی حاصل از گله مادر غير واكسينه با رئو از نظر اقتصادی  6%  بيشتر سوددهی داشتند.

برنامه ای مناسب برای محافظت مؤثر

برنامه واكسيناسيون پيشنهادی برای گله های مادر:

*در موارد آلودگی شديد ممكن است دو نوبت واكسيناسيون با واكسن كشته  لازم  باشد. که در اینصورت اولین نوبت واکسیناسیون در سن 8-6 هفته صورت می گیرد.*

نوبیلیس رئو 1133:

یک واکسن تخفیف حدت یاقته زنده بصورت فریز-دراید می باشد که علیه عفونت رئو ویروسی طیور بکار می رود.

هر دز حداقل حاوی  3.1Log₁₀ TCID₅₀  از رئو ویروس S1133 می باشد.

موارد مصرف:

ایمنی فعال جوجه ها بر علیه تنوسینویت (آرتریت ویروسی) طیور.

روش مصرف:

دز واکسن 0.2 میلی لیتر برای هر جوجه می باشد.

واکسن آماده شده محلول باید بصورت زیر پوستی در پشت گردن استفاده شود.

بسته بندی:

این واکسن بصورت 1000 دزی در دسترس می باشد