توضیحات
فری توکس (توکسین بایندر چند جزیی-)
کپک ها و سم های تولید شده توسط قارچ ها
مایکوتوکسین متابولیت ثانویه ای است که توسط کپک هایی که روی محصولات موجود در مزرعه (غلات) محصولاتی که در روند ذخیره سازی در شرایط نامناسب قرار می گیرند و یا غذا های در حال اتمام تولید می شوند. با این که مایکوتوکسین ها بی مزه، بی بو و غیر قابل دیدن هستند به عنوان یک نگرانی بزرگ در تولیدات حیوانی به شمار می آیند چرا که می توانند خسارات اقتصادی مختلفی را به دلیل وجود آثار سمی بعد از مصرفشان به وجود می آورند. در تغذیه حیوانات alfatoxin B (AFB) ، trichothecenes (DON and T-2) ochratoxin A (OTA) ، fumonisin FUM) و (zearalenone (ZEA به عنوان اصلی ترین مایکوتوکسین ها در سراسر دنیا قلمداد می شود.
25 درصد محصولات دنیا غلات و … توسط مایکوتوکسین ها آلوده می شوند. منبع FAO 95 درصد مایکوتوکسین های غذایی در خود غذا تولید می شوند. تولید و غلظت سم وابسته به شرایط محیطی است.
فری توکس/یک ضد مایکوتوکسین کارآمد:
فری توکس به طور ویژه برای غذای حیوانات ساخته شده تا بتواند از آنها در برابر تأثیرات منفی طیف وسیعی از مایکوتوکسین ها محافظت کند.
ترکیبات فعال/ فری توکس:
به دلیل وجود یک عدم تعادل الکتریکی به صورت طبیعی در بنتونایت، مایکوتوکسین های قطبی مانند آفلوتوکسین میتوانند به آسان جذب آن شوند، با این شیوه آنها بسیار آسان در سطوح خارجی آن جذب میشوند اما در لایه های درونی جذب کمتر است. وجود کاتیون ها (سدیم، پتاسیم و…) بین لایه ها باعث میشود این لایه ها به هم نزدیک شده و فضای زیادی را اشغال کنند. بنابراین مایکوتوکسین های بزرگتر و غیر قطبی (ZEA ، T2 و…) بسیار سخت بین این لایه ها جذب میشود. این جذب سطحی توسط بنتونایت طبیعی تاثیر حمایتی مثبتی را در حیوانات ایجاد نمیکند. با استفاده از روش فعال کردن اسیدی مخصوص، ساختار لایه لایه ی بنتونایت در فری توکس تغییرات اساسی کرده اند. این تغییرات باعث افزایش فضای سطحی و در نتیجه ی آن تشکیل قطب های بزرگتر و به دنبال آن افزایش قدرت جذب سطحی می شود. همچنین برای مایکوتوکسین های بزرگتر مانند ZEA با حذف کاتیون های لایه های میانی، ظرفیت تبادل کاتیون های بنتونایت نیز تغییر می کند که باعث حداکثر کاهش ریسک به دام افتادن مواد مغذی می شود.
گونه هدف: گاو، مرغ، ماهی
دوز مصرف: نیم تا یک کیلو در تن خوراک
کلینوپتیلولیت:
در کنار به دام انداختن مایکوتوکسین ها، در ساختار لانه زنبوری منحصر به فرد خود، کلینوپتیلولیت بخاطر تأثیرات مثبتی که بر تولید حیوانات دارد نیز مورد توجه است. آمونیوم آزادی که از پروتئین های هضم نشده ترشح می شود، می تواند باعث آلودگی آمونیومی در روده، گاز امونیاک در سالن پرورش و آلودگی محیط زیست شود و همچنین می تواند باعث بیماری پوستی نکروتیک در پای مرغ و همچنین ایجاد زخم در این ناحیه شود.
دیواره سلولی مخمرها:
دیواره سلولی ساکارومایسس سرویزیه تشکیل شده از شبکه ی دندانه ای شکل از بتا گلوکان ها و مالان های اولیگوساکاریدی که بصورت فشرده با پیوند کووالانس به هم مرتبط هستن. بتاگلوکان ها در کنار افزایش استحکام دیواره سلولی، به آنها قابلیت به دام انداختن مایکوتوکسین ها راه میدهد. در کنار اینکه بابد بتاگلوکان ها بیشتر باشند تا قسمت های بیشتری برای به دام اندختن مایکوتوکسین ها به وجود آید باید قابلیت دسترسی به آن قسمت ها نیز بالا باشد. دیواره سلولی مخمر که در فری توکس استفاده میشود از مراحل ابتدایی تخمیر بدست می آید. کم بودن پیوند های شبکه کووالانسی باعث انعطاف پذیری و دسترسی بیشتر به بخش های مخصوص به دام انداختن مایکوتوکسین ها میشود.
سایر مخمرها (مخمر آبجو) به علت استخراج در مراحل انتهایی تخمیر دارای پیوند کووالانس زیاد، سختی بیشتر و دسترسی کمتر به بخش های مخصوص به دام انداختن مایکوتوکسین ها می باشند.
معمولا برای مهارکننده های مایکوتوکسین، پتانسیل به دام اندختن مواد غذایی وجود دارد. برای ارزیابی تاثیر فری توکس در به دام انداختن مواد مغذی یک تست تحمل در دانشگاه لون انجام شد، به این صورت که (20kg/MT ده برابر دزاژ حداکثر) به رژیم غذایی خوک هایی که آلوده نشده بودند، فری توکس افزوده شد که نتایج آن در شکل 5 نشان داده شده است. در این شکل مشاهده می شود مواد مغذی به دام نیافتده اند. حتی با استفاده از دوز حداکثر فری توکس 2kg/MT مشخص شده که جذب ویتامین D نیز کم نشده است.
بسته بندی: پاکت 25 کیلوئی
