توضیحات
تركيب:
هر ميلی ليتر حاوی 200 ميلی گرم تايلوزين به صورت Base می باشد.
● فارماكولوژی:
تايلوزين تركيبی است از گروه آنتی بيوتيك‌های ماكروليد و حاصل فعاليت باكتری استرپتومايسس فراديه می باشد كه شباهت زيادی به اريترومايسين دارد. اين تركيب باكتريواستاتيك بوده و از طريق اتصال به واحد 50S ريبوزوم مانع سنتز پروتئين در باكتری می شود. اين دارو كه دارای شاخص درمانی بالا می باشد از راه تزريق عضلانی به سرعت جذب شده و 1تا 2 ساعت بعد از تزريق عضلانی به حداكثر غلظت سرمی می رسد. چند ساعت در خون باقيمانده و به آرامی پس از هيدروليز تبديل به ماده فعالی می شود كه خاصيت مهم تايلوزين را در درمان عفونت‌های ادراری به علت دفع اين ماده فعال از راه ادرار باعث می شود.
مهمترين ويژگی دارو، قابليت تجمع فراوان آن دربافت‌ها، به خصوص بافت‌های ريه و پستان است و برهمين اساس سطح سرمی تايلوزين كه تمايل به كاهش از خود نشان می دهد شاخص ضعيفی برای نشان دادن غلظت بافتی است. عمده راه دفع از طريق شير، صفرا و ادرار است به طوريكه غلظت آن بعد از مدتی در شير 5 برابر غلظت سرمی آن خواهد شد.
● موارد مصرف:
تايلوفان 20 جهت درمان و پيشگيری عفونت‌های ناشی از باكتری های گرم مثبت و گرم منفی حساس به اين تركيب مانند استافيلوكوك‌ها، استرپتوكوك‌ها، كورينه باكتريوم‌ها، اسپيروكت‌ها، كلاميدياها، كلستريديوم و پروتوزوآها استفاده می شود. تايلوفان 20 اولين انتخاب در درمان بيماری های با عامل مايكوپلاسما بوده و در پنومونی و ورم پستان ارزش درمانی فراوانی دارد.
در pH قليايی برعليه باكتری های گرم منفی اثر بيشتری نشان ميدهد كه ارزش اين دارو در درمان عفونت‌های ادراری و همچنين عدم مصرف آن با اسيدی كننده‌های ادرار را مشخص می سازد.
● مقدار و موارد مصرف در گونه‌های دامی:
گاو و گوساله: 10 ميلی گرم به ازای هر كيلوگرم وزن بدن (1ميلی ليتر برای هر 20 كيلوگرم وزن بدن دام) روزانه، حداكثر تا 5 روز كه
به صورت تزريق عضلانی تجويز می گردد.
در پنومونی ناشی از پاستورلامولتوسيدا، پاستورلا هموليتيكا،كورينه باكتريوم پيوژنز، ديفتری گوساله‌ها، پلوروپنومونی واگيردار، ورم پستان، متريت، گنديدگی سم، آرتريت، عفونت‌های كمپيلوباكتر، مننژيت حاصل از اكتينومايسس و سقط‌های ناشی از آن و عفونت‌های ادراری استفاده می شود و در بعضی موارد برای كنترل و درمان سالمونلوز نيز به عنوان انتخاب آخر می تواند استفاده شود.
گوسفند و بز: ميزان مصرف در گوسفند و بز نيز مشابه گاو و گوساله می باشد و در موارد ابتلا به آگالاكسی مسری و حاد ناشی از مايكوپلاسما آگالاكتيه، ذات الريه و ورم پستان مصرف میشود.
سگ و گربه: با وجود استفاده كم تايلوفان 20 در دام‌های كوچك، اين دارو اولين انتخاب جهت درمان عفونت‌های فوقانی تنفسی با منشاء مايكوپلاسما می باشد. ميزان مصرف 2 تا 10 ميلی گرم به ازای هر كيلوگرم وزن بدن به مدت 5 روز كه ادامه آن در صورت عدم قطع علائم بيماری با نظر دامپزشك بلامانع مي‌باشد.
● موارد منع مصرف: استفاده از اين دارو در اسب مطلقاً ممنوع می باشد.
● تداخل دارويی: از مصرف همزمان با داروهای باكتريوسايد نظير پنی سيلين‌ها خودداری شود.
از مصرف با برخی باكتريواستات‌ها نظير اريترومايسين (به علت مقاومت نسبی ميكروارگانيسم‌ها به آنها) خودداری شود.
●عوارض جانبی:
به ندرت بی اشتهايی، اسهال و ورم روده ديده می شود كه با قطع دارو رفع مي‌گردد.
● احتياط:
تزريق بيش از 10 ميلی ليتر در محل توصيه نمی شود.
تايلوفان 20 فقط از طريق تزريق عضلانی و به صورت عميق تزريق گردد.
ممكن است در تزريق عضلانی تحريك و درد ايجاد شود بنابراين تزريق بايد عميق و با احتياط باشد.
● زمان پرهيز از مصرف:
گوشت : تا 21 روز پس از آخرین تزریق
● شرايط نگهداری:
دارو در مکان خشك و دمای 15 تا 25 درجه سانتيگراد، دور از نور و يخ زدگی نگهداری شود.
